No tak, Martusiu, klony potrzebują dość wilgotnej gleby. I mają ograniczoną mrozoodporność. Moje, pomimo osłaniania, w pierwszych 3--ech latach też podmarzały. Teraz zimują już bez problemów.

Miłko, wkręciłam się w tej projekt, wiec będę zanudzać Was zdjęciami z postępów robót .

Tak moje rabaty prezentują się dzisiaj. Chyba jutro ruszę na zakupy . Trzeba by coś posadzić .

Zaglądam do Edyty a tu wątek torpedy..... Edytko wybacz to heptacodium, jestem antytorpeda
Niezbyt wyrażne, ale może czegos dopatrzysz się



do tego leży, w folderze mam w pionie

Cudowna jesień u Ciebie, ten czerwono przebarwiony klon w towarzystwie miskantów
Podziwiam, że mimo tylu obowiązków znajdujesz czas i siłę na tworzenie nowego zakątka w takim tempie
Jestem ciekawy, jakie rośliny tam dosadzisz

No Edytko powiem Ci idziesz jak burza

Zanudzaj mnie i dręcz!

Zazdroszczę nadmiaru energii i podziwiam kolejne dokonania . A mnie coś ostatnio zapał opuścił , pewnie powinnam znów podładować baterie

Czekamy na obraz końcowy
Kamyki niezłych rozmiarów pewnie nieźle z M sie nadźwigaliście.
Koncepcja rabaty bardzo super

Miłko, bardzo proszę. Zdjęcia poniżej .

Maju, to już obraz prawie końcowy . Pozostałe rośliny - paprocie i dereń kousa Golden Shadow's zostaną zakupione wiosną . Z prac na ten rok, to jeszcze dosypanie kory na rabatach i posianie trawy. Na bocznej rabacie rośliny też zostały już posadzone, ale było zbyt ciemno, żeby robić zdjęcia. Zresztą te zdjecia, które są, też robione były z lampą .











I zbliżenie na paprocie sztuk 2 :
athylium vidalii przymiarka w doniczce:






Bardzo podobają mi się te czerwone łodyżki


I posadzona:


Dryopteris dilatata 'Lepidota crispa cristata'. Mam już taką, ale kosztowała 8 zł, wiec grzechem było nie brać :







posadzona:




Wiesiu, ja nie robiłam nic od paru miesięcy. Za tą rabatę też nie chciało mi się brać. Jednak M marudził, żeby uporządkować ten teren i jak już zaczęłam to dostałam powera .

Danusiu, dobrze, że praca przy rabacie się kończy, bo czuję, że mam już dosyć .

Gabrielu, klony już bez liści. Teraz kolor daje catalpa:





i fotergilla:


trawy też się żółcą:



i prześwitujący kolorek niemal jedynego astra, który schował się przed eksmisja pomiędzy rozplenice. I bardzo dobrze . Nie lubię nie kwitnących kęp astrów. Tej, szczęśliwie nie widać. Dopiero kwiat unosi się ponad liście trawy:




Ewo, dziękuję za heptakodium . Pozostaje na mojej liście ciekawych roślin. W ten zakątek nie będę go sadzić, bo uznałam, że jednak lepiej będzie jakiegoś zimozielonego iglaka - będzie chronił paprocie także zimą i wczesną wiosną. Może jednak wymyślę dla niego inną miejscówkę .

Edytko ale ślicznie obsadziłaś ja niestety juz nawet pod drewutnią mam pełno

Edytko podziwiam Cię tytanie pracy
Kącik wygląda obiecująco skoro większość posadzone to wygląda że ta sąsiedzka ściana już taka pozostanie

Maju, ściana zostanie tak, jak jest. Ewentualnie naprawimy dziurę w papie, ale na razie mamy problem z tym, żeby dostać się na tą wysokość. Po pierwszym szoku, przyzwyczaiłam sie do niej i nawet uważam, że ma swój urok .

Danusiu, naprawdę nic już się nie zmieści? Nie wierzę . Niejeden cud rozciągania działki widziałam na tym forum .

Mnie też się podoba ten układ rabat.Ściany zapewne jakoś zasłonisz? Jak torpeda, jak torpeda !

Całkiem zgrabnie to Ci wyszło!
A wiesz, ze i ja przyjrzałam się ściance i stwierdziłam, że jest ... intrygująca i może stanowić element architektury! Może jakąś różę rozpiąć na tej ściance? Będzie dizajnersko

Ewo, ściana jest sąsiada, więc nie bardzo mogę coś z nią zrobić, nie naruszając stosunków dobrosąsiedzkich. Umówiłam się tylko na uzupełnienie papy na ścianie, ale jest problem techniczny z dostaniem się tak wysoko . Jednak ten pomysł Miłko z różą wydaje się bardzo intrygujący. Zuzanna też ją proponowała. Początkowo odrzuciłam tą myśl uznając, że sąsiad się nie zgodzi, ale, może jednak...
Pokażę Wam, jak ten zakątek wyglądał miesiąc temu:


i dzisiaj:











Wstrzymam się jednak do wiosny, bo chce zobaczyć, tak to będzie wyglądać razem po dosadzeniu planowanych roślin w pełni sezonu wegetacyjnego. Z lewej strony posadziłam lilaka, który zajmie też jakąś przestrzeń .

Gratuluję , pięknie ten kącik zaaranżowałaś . A na tą ścianę faktycznie warto coś puścić, może nie koniecznie różę

Edytko no powiem Ci że cudnie wyszło
Co do rabatek to na pewno jeszcze się rozciągną ale chodzi o taki cały nowy plac do obsadzenia

Edytko, zdjęcia porównawcze świadczą o tym, że warto było zabrać się za ten kąt, a efekty Twojej pracy fantastyczne.
Mnie ta ściana się podoba, wydaje mi się, że szczególnie trawy będą się fajne prezentowały na jej tle.
Ciekawa jestem, czy na samej górze - przy tym stojącym kamieniu - posadziłaś wysoką trawę.

Torpeda i Tytan... to Twoje nowe imiona... w skrócie TeTe... kapitalna metamorfoza

I wiesz co... mi ta ściana też się podoba... a sąsiad to wyraźnie sobie zażyczył, by nic się tam nie pięło czy to tylko Twoje obawy? Ja sobie wizualizuję tam tą polecaną Ci różę... no przecież nie zeżre mu budynku, w końcu to nie milin... albo winobluszcz, choć ten też pięknie by wyglądał a już zwłaszcza o tej porze roku... mój w tym roku przeszedł samego siebie

Załączam fotki... dzisiejsze... moi sąsiedzi nie mieli nic przeciwko... wręcz się ucieszyli, że coś u nich będzie rosło (na balkonie hodują li tylko tuje) i jeszcze będą mieli zasłonę przed oczyskami z bloku naprzeciwko




I poopowiadaj Edytko, co Ty tam nasadziłaś? Paproty to raz... hakonki to dwa, to te nówki z Zielonych Progów? Bergenie to trzy (czy to z tej niskiej odmiany, którą mnie obdarowałaś?) Jakieś iglaczki, ale jakie? Samarytanin pyszni się na przedzie... z drugiej strony lilak (a nie potrzebujesz jeszcze jednego? ) ... no i trawki tu i tam, ale znów pytanie, jakie? I co jeszcze?

A tych wielkich kamulców, to Ci zazdroszczę... chętnie bym je przytuliła

Odnośnie jeszcze paprot... moje doświadczenie uczy, że Dryopteris dilatata 'Lepidota crispa cristata' będzie wymagać mocno wilgotnego stanowiska... u mnie posadzona w pierwszym sezonie pod hortensją ogrodową, która pić lubi, z czasem zaczęła zasychać na końcówkach... w tym sezonie rośnie nieopodal borówki, ale nie bezpośrednio pod i pewnie dlatego radzi sobie dużo lepiej i dużo lepiej wygląda... to jest, wiosną wyglądała dopóki, dopóty jej nie dopadły i obżarły gąsienice... na szczęście drugi rzut nowych liści nieco przesłonił mi ten widok.

Myślę, że przy tych skałkach i zapewne przy sporej dozie słonka sprawdziłyby się paprotniki i języczniki

.

Moniczko, pytałam kiedyś sąsiada, czy mogę puścić winobluszcz na siatkę, ale nie wyraził zgody. Przypuszczam więc, że ze ścianą byłoby podobnie. Jednak konstrukcja z odstępem od ściany mogłaby zdać egzamin. Tylko przy wysokiej róży konieczne wydaje się zamocowanie kratownicy do ściany . o której róży myślałaś? Ja zaczęłam poważnie rozważać pomiędzy Gizelką a Lykkefund .
Winobluszcz rośnie u mnie na komórce z lewej strony zdjęcia:



Przyznam jednak, że usunęliśmy go już ze ściany od strony zagospodarowanego terenu i rozważamy całkowite pozbycie się. Bardzo silnie się rozrasta, pędy płożą się po ziemi i ukorzeniają, anektując coraz więcej terenu. Wymaga stałej kontroli, a ja przy tej powierzchni ogrodu nie daję radę tego ogarniać. Komórka będzie wymieniana wiosną na nowy budynek i chyba winobluszcz zniknie. Posadziłam na nowej rabacie niską bergenię, którą Ci dawałam. Zdecydowanie ładniej się przebarwia niż gatunek:


Dla porównania - gatunek w tym samym dniu:



Posadziłam iglaki:
jałowiec Limeglow (x2), świerk Nidiformis, choinę kanadyjską Jeddeloh, świerk Glauca Globosa, a na samym szczecie rabaty, pomiędzy kamieniami sitpę,którą dostałam od Ciebie . Kamulce niestety musiałam kupić, ale niedrogo wyszło .
Dryopteris dilatata 'Lepidota crispa cristata' posadziłam blisko ściany z myślą, żeby miała więcej cienia i żeby nawilżała ją spływająca z dachu woda. Na garaży nie ma rynny. Zastanawiam się, czy nie grozi paproci uszkodzenie jak spływający deszcz będzie się rozchlapywał . Co o tym sądzisz?

Resztę odpowiedzi potem, bo muszę pędzić do pracy .

Edytko, wyszło super Miałam pytać o miejsce w kącie przy garażu, ale już doczytałam
Bluszcz i mnie zachwyca (u mojej sasiadki), jednak nie mam odwagi go u siebie wsadzić. Nie mam na tyle czasu, żeby wciąż go pilnować, a wiem, że wystarczy tylko raz zapomnieć i potem masakryczna robota człowieka czeka. Dlatego rozumiem też Twojego sąsiada w tym temacie. On przeciez też musiałby pilnować tego bluszczu po swojej stronie.

Czytając o Twoich nasadzeniach, myślę, że nic bym nie puszczała na ścianę stodoły. Dół jest w miarę przyzwoity, będzie pasował do naturalnego kącika, a góra jest tak wysoko, że i tak chyba niewiele tam by się dało puścić, bez naprawdę dużej i mocnej kontrukcji. A tak potężna konstrukcja mogłaby to miejsce przytłoczyć.