Podziwiam Twoją Basiu, moja "Irlandka" radzi sobie gorzej, ale jednak radzi. Jest już trochę wyższa od etykiety, więc jest nadzieja, że całkiem nie przepadnie.

A ja podziwiam Tomku Twoją cierpliwość do tego maleństwa.

Moja irlandka dziś otrzymała specjalnie dla niej przygotowane miejsce i została wysadzona z doniczki.

Widzisz Ewo, jak ładnie Ci rośnie. A tak pomstowałaś na ten irlandzki zakup. Owszem, mam sporo cierpliwości, jak już wsadziłem, niech się spokojnie zakorzenia. W końcu zaskoczy tak, że nadgoni. Po dwóch tygodniach od poprzedniego zdjęcia już jest większa, więc rośnie. Myślę, że będą z niej ludzie.

Dryopteris crassirhizoma 30.10. 2023 r.

O, trochę większa od mojej.

Dryopteris crassirhizoma w listopadzie wygląda zupełnie przyzwoicie, co mnie nieco dziwi, bo w tej części ogrodu przymrozki przypaliły sporo paproci.


fot. 02.11.2023r.
.

Nerecznica grubokłączowa z irlandzkich zakupów, zbudowała serduszko

Dryopteris crassirhizoma startuje na bardzo chłodnym i cienistym stanowisku


fot. 26.03.2024r.
.

I mój Dryopteris crassirhizoma rozwija pastorały.

Zastanawiam się, czy moja irlandzka grubokłaczowa, to nie jest Dryopteris buschiana, nie ma czarnych łusek...

Ewo, ze swojej doroslej crassirhisomypodebrałem mały odrost i też kutner nie jest taki ciemny.

Dziękuję Tomku za info. No to będę obserwować. Ale czytam ten watek od początku i opisujecie z Polą, różnice pomiędzy tymi dwoma nerecznicami, stąd moje niepokoje
Do tego nie mam zupełnie doświadczenia w paprociach, a takie maleńtasy jak moje po irlandzkich zakupach, obserwuję pierwszy raz, więc może dlatego wydają mi się, zupełnie innymi niż są

Wszystkie moje Dryopteris crassirhizoma są juz bardzo wysokie. Na pojutrze zapowiadają przymrozki, ale nie ma jak zabezpieczyć tak wysokich frondów.


fot. 14.04.2024r.
.

Inny egzemplarz na stanowisku, które jest cieniste w godzinach popołudniowych:


fot. 16.04.2024r.
.

Moja Dryopteris crassirhizoma,wyszła w tym roku bardzo późno,o miesiąc później niż wasze.
Nie wiem czym to było spowodowane.
Zajmuje kawał przestrzeni.

U mnie w tym roku Dryopteris crassirhizoma wiosną całkowice przemarzł po nocnym przymrozku i długo nie wypuszczał nowych liści. Pojawiło się kilka dopiero w ubiegłym tygodniu.

Moje dwie młodziutkie nerecznice grubokłączowe późnowiosenne przymrozki skosiły i nawet się o nie martwiłam, ale ruszyły i nadrobiły straty

fot. 11.08.2024

Moje irlandzkie nerecznice grubokłączowe ostatnią zimę spędzą w tym miejscu. Wiosną pójdą na przygotowane już dla nich miejscówki.

fot. 21.11.2024, zdjęcie trochę ciemne, ale słońce jesienią w to miejsce nie dociera

Moja nerecznica grubokłączowa przeszła wiele... Po zakupie w irlandzkiej szkółce ledwie ją było widac. Nawet myślałam, ze jest po niej. Potem za radą Efci wpakowałam ją do doniczki. Kiedy wypuściła coś drobniutkiego przesadziłam na przygotowaną miejscówkę. Wtedy padł i ten kikucik. Pomyślałam, że paprocie nie są dla takiego ignoranta jak ja i dałam sobie z nią spokój. Coś się jednak zadziało i grubokłączowa postanowiła jednak żyć.
Mam nadzieję, że się zadomowi.

Ewciu, to dobra wiadomość

Wychodzi powolutku, nieco ciemniejsza niż w ubiegłym roku...