Uuu, no to te piękne dęby to są Bardzo Ważne Dęby! Historią nasiąknięte!
Stoją na straży Waszego domostwa.
Zawsze zachwycały mnie świerki serbskie. A mój nutkajczyk jest taki Wielce Pendula, gałązki ma tuż przy pniu
Mój W. się od czasu do czasu wdaje na Fb w jakieś komentarze w przypadkach jakie opisała Sibi: ogród katastrofa, a wszyscy z zachwytu pieją. Ja mu mówię, ze to darymny futer ( kocham tę frazę!) i świata nie zbawi.

OMG, mój świerk serbski ładny, ale Twój to już wręcz ozdobny Może to jakaś odmiana???

No chyba że to stylowy domek w tle tak go podrasował

Majeczko -ależ piękne widoki pokazałaś

Wielkie bogactwo u Ciebie w drzewach! Chciałabym mieć taki areał, żeby choć lipa mogła rosnąć w naszym ogrodzie. Nie rośnie! Muszą mi wystarczyć moje brzozy Fajne zdjęcia! Przydadzą się do naszych zasobów!

Cudne te dęby . Ja nie mam, ale przy domu mojej mamy rosną 3 ogromniaste. Nie wiem, czy jeszcze nie większe od Waszych . A co się ona liści jesienią nawozi .
Nie bijcie proszę, ale ja mam słabość do kwitnących drzew : katalpy, magnolie, wiśnie, jabłonie a ostatnio derenie .

Dziękuję Wam za pochwały dla moich historycznych dębów i mniej wartościowych innych chabazi
Vero najbardziej odczułam wielkość dębów i nie chodzi o ich wysokość tylko o ich potęgę, podczas jesiennej wichury kiedy byłam sama w domku a calutką noc okrutnie wiało, mimo zamkniętych okien i żaluzji słyszałam tę walkę potężnych drzew z bardzo gwałtownych wiatrem, ze strachem na ramieniu ledwo dotrwałam do świtu a rano okazało się że ci potężni strażnicy nawet nie ucierpieli.
Zuziu właśnie opisałam Verce jak dzielnie strażnicy pilnowali domku.
Nutkajczyk to taki bardzo zwyczajny kundelek, który ma aż 3 przewodniki dlatego tak potężnie wygląda.
W. ma swoje pasje i ja go rozumiem, choć ostatnio zdecydowałam się niewiele dyskutować, zwłaszcza w sprawach gustów
Siberko serb nie jest wcale rasowy, ma swoje lata, długo dręczyły go przędziorki, ale udało się i teraz każdego roku zadziwia mnie swoim wigorem.
Żanetko to raczej są codzienne widoki, często podobne pokazuję, mnie one zawsze się podobają i właśnie liczyłam że innym też
Miłko no nie w każdym ogrodzie nawet pasowałyby takie potężne drzewa, a lipę możesz sobie posadzić, ostatnio Siberka jakieś wybierała może podpowie jakąś mniejszą
Do bazy coś już wstawiałam, ale i te świeże też tam wrzucę.
Edytko wcale się nie dziwię Twojej mamie że ciągle wozi te liście, nawet dzisiaj zgrabiałam kolejną porcję a ile ich jeszcze leży na rabatach
Nikt Cię bić nie będzie, też mam kwitnące drzewka i krzewy, ale największą słabość mam do róż

Żeby pokazać Siberce że szpaler zielonego żywopłotu też mam, co prawda nie tuje ale jednak zielone

taxus w szpalerze




a od ulicy, od południa mam szpaler jałowców chińskich, bliżej młodsze ale ciągle sprawiające problemy, myślę o częściowej jego likwidacji, dalej stare 16-to letnie, już przycinane z góry i podkasane z dołu, a dzisiaj M. prawie połowę z nich bardzo mocno podkasał, aż zadrżałam jak to zobaczyłam, ale skoro zechciał cokolwiek zrobić to zmilczałam


A jak znajdę plac zabaw na trawniku to też pokażę

Plac zabaw też u mnie bywał

Były wielkie drzewa, malutkie iglaki, zielone żywopłoty i place zabaw teraz czas na kwitnące krzewy.

forsycja


panna młoda czyli tawuła wczesna


magnolia Susan


Poppius i tawuła van Houtte'a


żylistek


jaśminowce


W między czasie kwitły rodki, azalie i nastał czas królowania róż

Majeczko pięknie krzewy mi powoli rosną i drzewka też choć takich cudnych olbrzymów jak u Ciebie to niestety się nie da a iglaczków masz sporą kolekcję-szkoda że nie mam większego ogródka ale dobrze że mogę podziwiać u Was

Dobra z Ciebie żona Piękne cisy. Ile lat mogą mieć?

Czy Ty masz hektar ogrodu, czy troszkę mniej?

U mnie forsycja zaczyna przekwitać ale w domowym wazonie. Tak że spokojnie możesz ciąć róże

Siberia napisał: Czyli nie tak całkiem głupio postąpiłam z moim sobotnim cięciem rugosy
Ale to nie było prawdziwe cięcie ino pozbycie się tego, czego ma nie być.

Majko - Ty masz po prostu wszystko w swoim ogrodzie !
A ten stary dom to ile liczy lat?

Danusiu niestety nie da się wszystkich roślinek mieć w swoim ogródku, trzeba coś wybrać
Siberko a czemu dobra, że zmilczałam te podkasanie ja się cieszę że zechciał cokolwiek zrobić te jałowce były zdominowane przez siewkę chmielu i wielką gałąź orzecha więc trochę zrudziały
Te cisy to taka mieszanka, część wysokich i chudych to są samodzielnie wyhodowane z patyczków jakieś 18 lat temu. Trochę mi zabrakło i kupiłam trzy sadzonki w szkółce, miały być takie same a okazało się że każdy jest inny. Drażniły mnie te chudzielce więc dokupiłam w 2012 u Konieczki 10 sadzonek cisa pośredniego ‘Hicksii’ i dosadziłam pomiędzy te wąskie. Staram się przycinać żeby trochę się zagęściły, ale różnie to bywa.
Dużo mniejszy
Róże już spokojnie tnę jakiś czas, trochę potrwa nim przytnę 300 różyc
Magdo śmiało możesz obcinać owoce różom i przycinać te odporniejsze, nic im nie będzie
Nie mam wszystkiego, nie sadzę mikroskopijnych roślinek na skalniak bo go nie mam
Stary dom był rozbudowywany w trzech etapach, najstarsza część to 1875 rok, na belce stropowej jest wyrzeźbiona data

Porządków dalszy ciąg i powoli daję radę pracować prawie do wieczora, choć boli wszystko ale mus ogarnąć ten bajzel
Wczoraj wyczyściłam ścięte gałązki ze starszego jałowcowego żywopłotu i wygrabiłam większość suchych igiełek, a dzisiaj zajęłam się zapleczem czyli kompostownik - kompost przekopany, miejsce na popiół z ogniska naszykowane, dojścia do każdej komory naszykowane więc mogę dalej szaleć
Jutro chłopcy obiecali przywieźć i rozplantować ziemię pomiędzy chodniczkiem pod domkiem od północy a właśnie kompostownikiem i rabatą pod dębami, trzeba będzie posiać trawę i rozplanować dokładnie poddębową - jaka duża, co dokładnie dosadzić, co przesadzić
A wiecie że nawet miskanty chyba zaczęły rosnąć ścinałam dzisiaj Zebrinusa i w środku miał już zielone, albo jeszcze

Zapomniałam o jednym krzaczku, co prawda nie kwitnie, ale jest ozdobny.
ostrokrzew - jakiś nn, bardzo powolutku rośnie, kupiony razem z nutkajem, lawsonem i limbą



a właśnie że zakwitł, pierwszy raz w swoim pełnoletnim życiu w 2016



Teraz pozostaną już tylko róże - druty kolczaste, muszę się uwinąć bo jak dalej będzie tak ciepło to wszystko zacznie kwitnąć jednocześnie

Raubritter przesadzona na basenową nabiera ciała



Rosarium Uetersen też po przejściach, a wiekowo to ona już dawno osiągnęła pełnoletność, razem z Eurydice



Rudolf Joseph Geschwind jedna z niewielu róż nazwana imieniem tak znanego hodowcy, słabo jej szło od samego początku, rosła jednym patyczkiem, w 2017 myślałam że już całkiem padła, a tu taka niespodzianka, w 2018 rośnie i kwitnie



a najdziwniejsze że ona rośnie na prawie czarnych pędach



Rudolfina żona Rudolfa piękna, wytrzymała i kwitnąca do jesieni



Russeliana kupiona bo ktoś sobie wymyślił dziwaczną nazwę niczym nie potwierdzoną czyli Souvenir de la Bataille de Marengo

Majko tylko się ze mnie śmiej, ale podzielę się z Tobą moją radością - pierwsza moja w życiu róża,
którą mam od zeszłej wiosny, i która rośnie w donicy - wypuszcza pączki..!! Na zimę wstawiłam
ją do działkowego domku.. może niepotrzebnie, ale tak na wszelki wypadek.. miejscówka dopiero
się szykuje..
A kolejne zakupione jesienią różyczki zadołowałam w donicach do ziemi, obsypałam korą po czubek nosa..
Dziś widziałam, że chyba koty rozdrapały trochę korę i widać całkiem ładne pączki..! Czy to nie za szybko..?

Kiedyś marzył mi się taki ogród jak Twój. Z dostojnymi drzewami i mnóstwem róż. Obawiam się jednak, że moje marzenia nie spełnią się, zbyt dużo przeciwności losu... Z tym większą przyjemnością oglądam Twoje zdjęcia.
U mnie rośnie tylko jeden dąb, osobiście wyhodowany od żołędzia. Zapewne jakaś sójka przyniosła z lasu, bo w okolicy nie uświadczysz. W czasach gdy jeszcze kosiłam podkaszarką ocaliłam go i tak sobie rośnie i mężnieje. Synom zapowiedziałam, że jeśli kiedykolwiek wytną go, a mnie już na tym świecie nie będzie, straszyć będę po nocach Mam też dość duże jesiony, sąsiad twierdzi że mogą mieć około 100 lat. Niestety usychają jak większość jesionów w Polsce ale wciąż jeszcze z daleka widać, że są najwyższymi drzewami w okolicy.
A róża od Ciebie wypuściła nowy pęd Znaczy się lepiej jej w angielskiej niż w polskiej ziemi.

Siberia pytała o bluszcze na drzewach, czy szkodzą. Z tego co obserwuję tutaj w przeróżnych rezerwatach i nie tylko absolutnie nie szkodzą.

Majko moje róże posadzone późna jesienią i zabezpieczone mocno korą też już zaczynają wypuszczać zielone pączki
Czy już czas je poodkrywać? Czy obornik który dostały do dołka jesienią im wystarczy? Ciekawa jestem bardzo czy zakwitną w tym roku

Nelu wcale nie będę się śmiać, przecież zarażenie się jakimkolwiek wirusem jest bardzo poważną sprawą tę różę co zimowała w domku musisz traktować z dużą starannością, niech stoi w zacisznym cieniu a jakby miały nadejść nocne mrozy to musisz ją okryć albo schować do domku. Jesiennie sadzone róże jak zaczynają rosnąć należy zmniejszyć kopczyk o połowę, jest im zbyt ciepło dlatego rosną.
Aniu tak jak pisałam Neli zmniejsz kopczyki o połowę, absolutnie nie dosypuj im żadnych nawozów, niech się dobrze zakorzenią, a jak będą kwitnąć to wtedy możesz sypnąć im troszkę nawozu, ale bez przesady.
Jaguś i dobrze zapowiedziałaś chłopakom, trzeba szanować nasadzenia przodków. Go do jesionów to nie słyszałam żeby w Polsce nagminnie usychały, nasz podsycha ale nie żeby zbytnio, syn odcinał nowe przyrosty wyrośnięte ze starych cięć i nawet sporo tego było.
Cieszę się że róża ładnie rośnie
Dzięki za pokrzepienie w sprawie bluszczu na drzewach, odetchnęłam z ulgą że nam się dąb nie zwali na domek

Teraz najmilsze różane druty kolczaste czyli Souveniry

Souvenir d'Adolphe de Charvolik

Majeczko ja dzisiaj oglądałam swoje pnące i ładnie wyglądają po zimie i nawet różyczka w ceberku- wreszcie tam śnieg zginał -wygląda bardzo ładnie na resztę czekam i trochę się denerwuje bo kilka jeszcze jest przy ziemi i nie wiem czy nie wyłamało.

Danusiu cieszę się że róże ładnie się zapowiadają oby nie przyszło nic mroźnego

Ponieważ Siberka zamknęła swoją furtkę to odpowiem u siebie
Siberia napisał:Siberko chyba w 2002 roku kupowałam dwa cytryńce, posadziłam je obok siebie przy jednej podporze i czekałam, czekałam i doczekałam się czegoś takiego:
zdjęcia z maja 2010 roku
kwiatki cytryńca


nawet sporo owocków się zapowiadało


fajnie wyglądały takie malutkie zielone zlepki


po miesiącu tak urosły, ale nigdy nie doczekałam się ich dojrzałych


Niestety każdej zimy przemarzały, za to od korzeni wyrastało milion malutkich odrostów, straciłam cierpliwość bo oprócz owoców chciałam mieć zacienienia tarasu od zachodu więc w 2009 roku pomiędzy te cytryńce posadziłam aktinidię - kiwi, za rok tak śmignęła

sierpień 2010 z lewej maleńki cytryniec, w środku wielka aktinidia, która zarosła lewego cytryńca


Do dzisiaj wyłażą jakieś cieniutki odrosty, sięgają może z metr i takie wiosną są prawie martwe.