Sibi, nie ma nadziei na wątek, bo odludna ze mnie bestia i do tego mam alergię na robienie zdjęć. Taki ze mnie odmieniec, cóż poradzić. Sekator, widełki, "pazurki" taszczę ze sobą wszędzie, po całym ogrodzie i nie stanowią dla mnie ciężaru ale aparat to klamot. Nawet telefon mi przeszkadza. Jakoś mnie nie rajcuje to "focenie" i "cykanie". No i to się niestety przekłada na wystąpienia w wątkach merytorycznych - co ja będę opowiadać jak rośnie, kiedy nie mam zdjęć jak rośnie.
Wracając do tematu roślin jadalnych - jestem wielką entuzjastką ogrodów kuchennych. Wychowałam się w takich ogrodach, spędzałam w nich wakacje i tworzyłam je dla siebie. Nigdy nie zastanawiałam się, czy przeznaczać część ogrodu na warzywa i owoce ale ile miejsca dla nich wytyczyć. Sąsiedzi się stukają w głowę: "tyle roboty, przecież to wszystko można kupić" - pewnie można ale co ja poradzę, że moja marchewka, buraki czy jabłka są smaczniejsze. W sumie, to tak najzwyczajniej w świecie lubię mieć zieleninę pod ręką. Obawiam się, że bym jadła rosół bez natki, gdybym tej natki na grządce nie miała. Działka 1000m a ja do sklepu po pietruszkę - jakoś tego nie widzę.

A ja Wam powiem, że przerobiłam różne metody i ostatecznie odpuściłem. Koniec z namawianiem, przekonywaniem i przemycaniem. Najwyżej zjedzą jajecznicę lub kanapki, ale te, muszą sobie sami zrobić. Najstarszy syn, kiedy wszedł w okres dorastania zaczął więcej jeść i aktualnie eksperymentuje ze smakami. Może młodsi potrzebują jeszcze chwili, żeby do tego dorosnąć. Jedyne, co jest dla mnie trudne to to, że wkładam wysiłek i zaangażowanie w przygotowywanie obiadów, a niektóre z nich lądują w koszu. Dlatego, żeby sobie nie robić przykrości, staram się przygotować posiłki, które mają większe szanse na zniknięcie w żołądkach .

Moje drogie, jestem przykładem dziecka, które było niejadkiem. Nie byłam głodna, nie czułam głodu, a przez to nic mi sie smakowało. W czasch gdy byłam mała, nie było sklepów z tysiącem bździnnych smakołyków. Do dziś pamiętam jak tatuś z łyżką na wysokości głowy, chodził naokoło stołu i udawal samolot... a hangar zamknięty.
Problem dziecka niejadka nie zawsze jest oczywisty i bardzo często jest tak, ze niejadek jednak się zagłodzi. W efekcie niedowaga i anemia.
Na nic zdadzą się zbilansowane posiłki, jesli zostaną wyrzucone do kosza na śmieci.
Dajcie spokojnie dzieciom jeść to, na co mają ochotę. Zobaczycie, że po paru miesiącach ich smaki same ulegną zmianie. I wierzcie mi, badania nad tą sprawą były prowadzone.

Ale temat poruszyłyście temat niejadków jest stary jak świat i chyba pozostanie do końca świata. Mnie się też trafiło takie dziecię, potrafiła jeść jedno danie nawet 57 minut, oczywiście nie w domu tylko podczas wakacji u chrzestnego bo nie odpuścili. Nigdy nic specjalnego nie gotowałam, chciały jadły, nie chciały nie jadły, a że zawsze obiad był dwudaniowy to każdy wybrał sobie co chciał. Z wnukami jest podobnie, jest okres że jedzą mięso, a za parę miesięcy nie mogą na nie patrzeć. Spokojnie trzeba przetrwać bo znowu zmieni się smak. Najgorzej jak dziecko jest uczulone, wtedy trzeba kombinować.

Napiszę też coś o cytryńcu, sadziłam kilkanaście lat temu, nigdy nie skosztowałam owocka a niby rośnie do dzisiaj, normalnie szkoda miejscówki

Moje córki jadły, można powiedzieć normalnie, ale jedna : "mięsko i ziemniaczki", "pomidor fuj", "kapusta kiszona blee", za to młodsza jeździła z dziadkiem nie na lody, ale po...śledzie ,
wsuwała wszelkie najdziwniejsze dania, bigosy, marynaty, warzywa, zupy- wszystko. Niby dzieci z jednej matki i z jednej kuchni.
Potem młodsza stała się wegetarianką, za nią poszła starsza. I co zrobić ?
Moje gotowanie na święta to kombinacje żurku wege i tradycyjnego z kiełbasą, pasztetu z soczewicy , no różności.
Także to nie zawsze takie łatwe z tym karmieniem dzieci i nie o głód zawsze chodzi
No przecież nie będę przemycać w zupie mięsa dla wegetarianki
Dzięki temu jednak bardzo nam się urozmaiciła kuchnia, zaczęliśmy jeść mnóstwo strączkowych , wszelkie warzywa, nieraz sięgnę do kuchni indyjskiej czy w ogóle ze wschodnich rejonów.

Chciałam jeszcze słówko na temat dyskusji o ogrodach jadalnych kontra ozdobne. Jest różnica między namawianiem, a karceniem .
Ja na przykład zamierzam wprowadzić trochę jedzenia do ogrodu, mam go bardzo mało, ale czuję się już skarcona za to, że mam bardziej ozdobnie.
Nie róbmy tego, bo co chwilę pisze ktoś, że "co się komu podoba" i " najważniejsze, żeby ogród był dla nas", ale potem jednak patelnią w łeb.
Ja na patelnie akurat jestem odporna , ale chyba nie wszyscy .

Etam ja mam całkiem ozdobnie zero warzyw bo tak lubię.......................... a drzewa mam owocowe bo tez tak lubię

O rany, jaka cudowna wymiana zdań Na takie forum dyskusyjne aż chce się zaglądać

Reniu Ty niezły model jesteś Zawsze tak miałaś ze zdjęciami, czy to zgubny wpływ forum? Bo tu jest tyle zdjęć, ze i mnie powoli odechciewa się dodawać kolejnych
Może jak się świat wreszcie zazieleni tym wiosennym odcieniem, zmobilizujesz się chociaż do kilku ujęć? Tak dla motywacji nas do uprawy pietruszki Na szczęście u mnie sama wysiewa się taka karbowana, bo na to warzywko zabrakło u mnie miejsca

Efko, ja też byłam chudym niejadkiem i przed obiadem dostawałam jakiś syropek "na apetyt". A duszonej marchewki nie jadłam nawet pod groźbą śmierci Teraz uwielbiam!

Edytko, ja sama, gdyby nie dzieci i mąż, najchętniej zostałabym kanapkowcem. Piętrowe kanapki to danie szybkie, smaczne, pożywne nie mniej niż pierwszy z brzegu obiad. Ilość składników jest nieograniczona!!!

Mireczko, często przypomina mi się Twoja 'Niagara Falls' rosnąca pod wiśnią Obrazek jak z "krwistego" filmu!

Majeczko, komentarz do uprawy cytryńcacudny.
Dla formalności zapytam: masz panią i pana Cytryńców? Owoców nie ma i nie było czy tylko takie niewydarzone?

Sibi! Ja dopiero odkrywam, co naprawdę pięknie wychodzi w obiektywie. Cały czas się uczę i poszukuję. Widziałam cudowne zdjęcia cytryńca i marzę, by móc też go sfotografować, ale też chciałabym go mieć ze względu na jego właściwości. A stwierdzenie, ze szkoda miejscówki jest w sumie bardzo trafne, bo te zdjęcia, które widziałam pochodziły ze starej "samoobsługowej" działki, gdzie rośliny półdziko rosną i żyją swoim życiem. W miejscu, gdzie każdy skrawek jest pieszczony i zagospodarowany - to faktycznie strata miejsca.

Ze zdjęciami to u mnie tak zawsze. Zawsze mi nie po drodze z aparatem. Choć podobno, jak już się zmuszę, to całkiem przyzwoite ujęcia mi wychodzą - że niby Duch Ogrodu mną kieruje, czy coś tam.

Miłko, jest obawa, że zanim cytryniec się rozbuja, nie będziesz miała siły trzymać aparatu On nierychliwy... I mogą nie pomóc ciężkie statywy

---

Koniec lutego... Zaczynam nowy rozdział w życiorysie

Proszę szanowną Moderację o zamknięcie tego wątku



A następnie otwarcie wątku Dzięki, Miłko

Się robi! Czekamy na kolejny etap w kolejnym wątku!

Szczerze mówiąc nie planowałam otwarcia następnego podobnego wątku tylko coś w innym stylu, ale to jeszcze troszkę może poczekać

Dziś, w niezwykle słoneczny dzień, odkurzyłam aparat

Półtora miesiąca temu na moim kuchennym parapecie wylądowała taka żurawka. Nie planowałam tego, ale wyszło jak wyszło. Radzi sobie doskonale... Oby tego nie odchorowała w ogrodzie.
Była większa, ale 4 krótkopędy pobrałam do ukorzeniania... Ważą się ich losy

'French Quarter'

Witaj Siberio,
Nowy ogród zapowiada się ciekawie

Rzadko zaglądam, a tu tyle ciekawych tematów
I drzewa, i warzywniki, sady i dzieci niejadki
Całe szczęście mam kilka drzew, również owocowych.
Ostatnio pojawił się warzywnik. Skromny, bo skromny, ale jest
Niejadka też mam. Tylko, że ja dałam mu spokój.
Pilnuję tylko, żeby jadł przynajmniej 2 posiłki i dużo pił.
Jak był mały codziennie jadł tylko naleśniki i chleb z serem
Nic więcej
Ale z wiekiem apetyt mu sie poprawia

Sibi, daj spokój i ujawnij się
Jesteśmy bardzo ciekawi co tam nowego słychać u Ciebie
To takie ekscytujące jak coś nowego się tworzy
Nie daj sie prosić

O, to to... toż samo miałam mówić.
My tu czekamy na wieści i umieramy z ciekawości Apetytu nam narobiłaś, a wiosna już przyszła...

Dziewczyny, dajmy Siberii trochę oddechu i to wcale nie z powodu dyskusji, która się tu wywiązała, życie ma swoje prawa, ważniejsze od ogrodu.

Siberko, jeśli już złapałaś oddech to odezwij się Bywa smutno w życiu
Pewnie zaczęłaś prace - jestem bardzo ciekawa jak radzisz sobie w nowym ogrodzie

Ja tu przyszłam z nadzieją, że jakieś relacje z ogrodu zobaczę, a tu guzik.
Jestem bardzo ciekawa jak zmienił sie Twój ogród

Margosiu, dopiero za kilka dni będę miała do dyspozycji laptop i zdjęcia. Założę wtedy nowy wątek. Teraz odrabiam zaległości w Waszych ogrodach i trenuję cierpliwość do tabletu