Ciekawym aspektem jest również jej dwojakie oblicze – z jednej strony bywa uznawana za roślinę trującą, a z drugiej – posiada właściwości lecznicze, szczególnie w kontekście problemów z sercem. To wskazuje na to, jak różnorodne zastosowanie mogą mieć rośliny, które wydają się niepozorne.

Dziękuję za zainteresowanie wątkiem .
Przynajmniej już pół wieku temu podział na rośliny lecznicze i trujące uważano za przeżytek z tego powodu, że substancje lecznicze zawarte w roślinach w nadmiarze mogą powodować zatrucie, odwodnienie i wiele innych lżejszych, niepożądanych objawów, Gatunki szczególnie przydatne w leczeniu mają w łacińskiej nazwie drugi człon określający gatunek officinalis- lekarski, jak np szałwia lekarska Salvia officinalis.
Serce to podstawa naszego zdrowia, narząd podtrzymujący życie z każdym swoim uderzeniem. Choroby serca są bardzo niepokojące, a lek kojący zaburzenia jego pracy musi budzić zrozumiale zainteresowanie. Od znawstwa zielarza zależy przygotowanie uzdrawiającej herbatki. Ponieważ substancje czynne zawarte w cieciorce pstrej z jednej strony oddziałują na serce, z drugiej strony rozpowszechniana jest informacja o jej trujących właściwościach, zapewne zalecana jest szczególna ostrożność w jej stosowaniu. Co nas nie zabije, to nas wzmocni, a piszę to popijając wieczorną takowąż z melisy.na spokojny sen.

Przeglądałam zdjecia i jest jeszcze kilka do rozbudowania wątku. Jest też kolejne zdjęcie cieciorki pstrej. Na zbliżeniu kwiatów widać ciemnopurpurowy koniec łódeczki, który jest cechą taksonomiczną, w tym wypadku gatunkową.

Łąka to także rumianki, szałwie, złocienie, margerytki, niezapominajki, jaskry



Powyzej fotobomba z ciemiernikiem od Poli, jak widać ma się dobrze Wysadzałam siewki dosłownie wszędzie, gdzie było miejsce, było ich ponad sto, około 130.









w trawie można odnaleźć stokrotki

Kolekcja ozdobnych roślin łąkowych cd.

Żmijowiec zwyczajny (Echium vulgare) doczekał się na forum osobnego wątku i można go znaleźć tutaj:

zielonozakreceni.pl/forum/rosliny-dziko-rosnace/1976-zmijowiec-zwyczajny-echium-vulgare

Jest on rośliną dwuletnią i utrzymanie go na stanowisku wymaga pewnego wysiłku. Zanika po przekwitnięciu w drugim roku i nie wiadomo, gdzie się wysieje.
Poniżej na zdjęciu uchwyciłam go na mojej łące po wcześniejszych nasadzeniach siewek sprzed roku, które właśnie w kolejnym sezonie zakwitły. Nie pojawił się już potem w tym miejscu. Pojawił się gdzie indziej i robi problemy. Nie może wciskać się pod korzenie innych ozdobnych roślin, co robi najlepiej. Z drugiej strony jest tak urokliwy, że chciałabym aby stal się elementem łączki.

Następne dzikie piękności

Nazwa wątku: Łąka kwietna trawiasto bylinowa może okazać się trochę na wyrost w miejscu " trawiasto ", jesteśmy na drugiej stronie i nie pojawiła się jak dotąd żadna konkretna trawa.
Zainteresowanych odsyłam do kolejnego wątku na forum :

Rabaty trawiaste w naszych ogrodach rozbudowanego jak dotąd do 26 stron. To całkiem obszerne potraktowanie tematu.

zielonozakreceni.pl/forum/trawyfoto/1930-rabaty-trawiaste-w-naszych-ogrodach?start=%1$d

Żeby nie być gołosłownym poniżej prezentuję trawę miskant olbrzymi Meidl, w naturalnym nasadzeniu. Nie wykluczam pomyłki, ponieważ taki niski zakwitł w pierwszym roku po posadzeniu na wiosnę. Prezent od Ewy ze spokojnej podkrakowskiej Z lewej strony jesienna przesyłka, z prawej wiosenna









jak ryba w wodzie, dosłownie tak się tu czuje

Tutaj wątek się rozjechał na trawy odmianowe, koniecznie uzupełnię o trawy naturalnie, dziko rosnące na łąkach w kraju.

Pówki co, miskant chiński Strictus Dwarf, czyli sztywny karzeł, czy też krasnolud, idealny na solitera. Bardzo zwiewny, jak na określenie Strictus, to takie angielskie poczucie humoru





Więcej informacji i zdjęć tego miskanta znajdziecie w jego wątku:

zielonozakreceni.pl/forumowo/ilustrowany-spis-traw/12589-miskant-chinski-miscanthus-sinensis-strictus-dwarf#328374.

To prawdziwy showman wśród miskantów..

Niestety zawirowania związane z tygodniową awarią wycięły cześć postów z tej strony, także te Iwonki z jej łąki, tak emocjonalnie opiewane i witane z wielką radością.
Pozostał smutek. i niedosyt.

Iwonko, jak masz silę i czas wrzucić znowu te zdjecia z Twoich łąk, to proszę bardzo
Zanim wszystko padło, jeszcze zapisałam ręką (Czy to była kula, synku, czy to serce pękło?) prośbę, zebyś o każdym coś opowiedziała, ale już chyba nawet się nie wyświetliło.
Dźwigam się z upadku i proszę bardzo:

Proso zwyczajne, proso właściwe (Panicum miliaceum L.) jednoroczne w doniczce wyszarpane z miedzy





i kilka fotek jeszcze nie prezentowanych w wątku

Na łące nie może zabraknąć koniczyny, takiej jak na przykład koniczyna polna Trifolium arvense zwana dotychczas zajęczą stopą, co oddaje jej wygląd podczas kwitnienia. Tworzy urokliwe, bardzo ozdobne puchate poduszeczki.





z białą wieloletnią ostróżką



Ostatnio pojawiły się na internecie nowe nazwy np "kociołek wiedzmy", zupełnie zagadkowe i bez odniesienia do czegokolwiek. Ciekawe, kto to rozpowszechnia.

Kolejna grupa roślin, bez których łąka jest niekompletna, to osty, ulubiony przysmak szczygłów. Kolczyste i łatwo siejące się często nie wytrzymują konkurencji innych roślin łąkowych. Z dwuletnim cyklem rozwojowym łatwo wypadają po rocznym masowym pojawie i są rejony, gdzie trzeba się dobrze naszukać, żeby je znaleźć, szczególnie te bardziej ozdobne.Wabią motyle i spektakl skrzydlatych gości na bardzo ozdobnych kwiatach trwa tygodniami

Na piaszczystej łące nie zabraknie z pewnością powoju polnego Convolvulus avensis. Pospolity na nieużytkach, radzi sobie w najtrudniejszych warunkach. Znany rolnikom jako roślina zachwaszczajaca i skutecznie rywalizujaca o przestrzeń, wodę i składniki pokarmowe. W przypadku dzikiej łąkę na życzenie to same zalety. Nie mogę powiedzieć aby w jakikolwiek sposób dominował. Jest tylko w jednym miejscu i nie roznosi się po terenie. Prognozy zapowiadają kolejne suche, bezdeszczowe tygodnie, stany wód sa najniższe z możliwych i to z pewnością będzie miało wplyw na wegetację
w tym roku. Powój polny ukwieci łąkę nisko przy gruncie białymi dzwonkowatymi kwiatami niezależnie od zasobności i wilgotności gruntu. Jeśli nie planujemy regularnego nawadniania, to jest to roślina warta uwagi.

Super są te podpowiedzi. Na pewno się przydadzą.

Dziękuję za dobre słowo Ave!

Niestrudzenie przemierzam rożne tereny i mam dzisiaj dla was wiosenną łąkę z pięciornikiem piaskowym Potentilla arenaria spod Sztumu.



Pięciornik piaskowy to wieloletnia roślina z rodziny różowatych (Rosaceae), występująca głównie w Europie, w tym w Polsce. Preferuje suche, piaszczyste siedliska, takie jak wydmy, murawy kserotermiczne czy nieużytki.

Cechy charakterystyczne:

Pokrój: Niska, płożąca się roślina, tworząca gęste kępy.
Liście: Drobne, pierzastosieczne, pokryte szarymi włoskami, co nadaje im srebrzysty odcień.
Kwiaty: Żółte, pięciopłatkowe, o średnicy ok. 1-2 cm, zebrane w luźne kwiatostany. Kwitnie od marca do czerwca.
Korzenie: Silnie rozwinięty system korzeniowy, umożliwiający przetrwanie w trudnych warunkach.

Ekologia i znaczenie:
Roślina pionierska, stabilizująca piaszczyste podłoże. Odporna na suszę i ubogie gleby. Ma niewielkie znaczenie w ziołolecznictwie, choć niektóre pięciorniki stosowano tradycyjnie przy problemach trawiennych. Wspiera bioróżnorodność, przyciągając owady zapylające.

Ochrona i zagrożenia:

W niektórych regionach może być narażony na zanik z powodu zmian w użytkowaniu ziemi lub zarastania siedlisk. W Polsce nie jest objęty ścisłą ochroną, ale warto zachować jego naturalne siedliska.

Zdjęcie tylko z telefonu, ale efekt w terenie jest bajeczny

Łąka kwietna trawiasto bylinowa nie będzie idealna bez ślazu piżmowego białego (Malva moschata f. alba). To wieloletnia bylina z rodziny ślazowatych, ceniona za piękne, białe, lekko pachnące kwiaty o średnicy 4–7 cm i długi okres kwitnienia (czerwiec–wrzesień). Osiąga wysokość 50–80 cm, czasem do 100 cm, i ma wzniesione, owłosione łodygi oraz pierzasto postrzępione liście. Jest mrozoodporny, łatwy w uprawie, preferuje słoneczne stanowiska i suche, ubogie gleby. Idealny do ogrodów naturalistycznych, rabat czy skalniaków, dobrze się rozsiewa. Ma też właściwości lecznicze i jest jadalny, a po zasuszeniu pachnie piżmem.

Roślina identyczna do ślazu piżmowego białego (Malva moschata f. alba), ale o gładkich łodygach, to ślaz dziki (Malva sylvestris) w odmianie o białych kwiatach, np. Malva sylvestris f. alba. Ślaz dziki ma podobne cechy: białe (lub różowe) kwiaty, wysokość 50–100 cm, kwitnie od czerwca do września, ale jego łodygi są mniej owłosione, czasem niemal gładkie. Preferuje słoneczne stanowiska, ubogie gleby i jest mrozoodporny. Różnice są subtelne – ślaz dziki ma nieco większe kwiaty i mniej postrzępione liście.

Pięciornik piaskowy Potentilla arenaria już zaaklimatyzowany na mojej łące

Dzięki Kasiu za te informacje, bardzo przydatne przy wyborze roślin na łąkę.

Przetacznik macierzankowy (Veronica serpyllifolia) to wieloletnia bylina z rodziny babkowatych (Plantaginaceae), pospolita w Polsce i występująca niemal na całym świecie. Charakteryzuje się pełzającą łodygą (5–25 cm, czasem do 40 cm), która ukorzenia się, tworząc kłącza, oraz wznoszącymi się pędami kwiatowymi. Liście są naprzeciwległe, eliptyczne, krótkoogonkowe, a kwiaty drobne (ok. 6 mm), białe z niebieskimi lub fioletowymi żyłkami, zebrane w luźne grona, kwitną od maja do września. Rośnie w wilgotnych środowiskach: na łąkach, pastwiskach, skrajach trawników, w lasach czy górach (w Karpatach do 1920 m n.p.m.).





W ogrodzie: Jako roślina okrywowa w wilgotnych zakątkach
W apteczce zielarza: Ma zastosowanie w medycynie tradycyjnej: Wykazuje działanie cytotoksyczne i przeciwzapalne. Wiele krajów stosuje przetaczniki w leczeniu różnych dolegliwości

Kasiu -kawał robot wykonałaś opisując nam łąkowe rośliny-niektórych dawno nie widziałam

Żaneta dziękuję, to jest wątek dla wszystkich, Iwonka pięknie wzbogaciła, ale mieliśmy zamianę serwera i tygodniowa praca poszła na marne.

Mlecz, potocznie nazywany dmuchawcem, to popularna roślina z rodziny astrowatych, najczęściej kojarzona z mniszkiem lekarskim (Taraxacum officinale). Charakteryzuje się jaskrawożółtymi kwiatami, które po przekwitnięciu tworzą puszyste, białe dmuchawce rozsiewane przez wiatr. Rośnie na łąkach, trawnikach, przy drogach i w ogrodach, jest odporny na różne warunki. Liście mlecza są ząbkowane, zebrane w rozetę przy ziemi, a łodyga wydziela biały, mleczny sok.
Mlecz ma zastosowanie w ziołolecznictwie – liście i korzenie zawierają witaminy (C, A) oraz minerały, wspierają trawienie i działają moczopędnie. W kuchni młode liście można dodawać do sałatek, a z kwiatów robi się syropy czy wino. W kulturze mlecz symbolizuje ulotność i życzenia, szczególnie, gdy dmucha się w dmuchawce.


Wiosenna kwitnąca łąka z mleczem to piękny widok, jeśli pasuje do klimatu waszego ogrodu.

Niezapominajka (Myosotis) to mała, urocza roślina z rodziny ogórecznikowatych, znana z delikatnych, niebieskich kwiatów z żółtym lub białym środkiem. Rośnie głównie w wilgotnych miejscach, jak brzegi strumieni, łąki czy ogrody. W Polsce najczęściej spotyka się niezapominajkę polną (Myosotis arvensis) i błotną (Myosotis palustris). Kwiaty mają pięć płatków i osiągają średnicę około 5-10 mm, kwitną od wiosny do lata.
Niezapominajka symbolizuje pamięć, miłość i wierność, często kojarzona z sentymentem „nie zapomnij o mnie”. W tradycji ludowej wręczano ją bliskim na znak trwałych uczuć. Używa się jej w ogrodach jako roślinę ozdobną, czasem w bukietach. Jest łatwa w uprawie, preferuje półcień i wilgotną glebę.

Na skraju rabat, w cieniu drzew i krzewów niezapominajki utworzą uroczy niebieski dywan wśród traw.