Samych radosnych dni i dużo zdrówka

Dziewczynki, bardzo bardzo Wam dziękuję! Póki zdrowie, odpukać, dopisuje to jakoś daję radę
Edytko dla Ciebie to taka wersja pasuje Bluza (to nie jest reklama)
Dorotko kupiona w internecie, ale gdzieś chyba wysyłka z drugiej półkuli bo czekałam chyba ze dwa miesiące.
Żanetko coś się nie mogę zebrać do ostatniej relacji... Ale coś skrobnę wkrótce!

Na razie pocztówka z wysiedlonego miasta Prypeć. Czarnobylska Strefa Wykluczenia. W. szczęśliwie wrócił z wyprawy zachwycony

Rozumiem, że króciutko był, bo tam jeszcze niezbyt bezpiecznie. Ale adrenalina jest...

takasobie napisał:
Miłeczko wyjechali rano w sobotę, a wrócili w piątek o świcie. Więc byli praktycznie 5 dni w zonie. Ale mieli wszelkie zabezpieczenia i dozymetry, a w samej elektrowni poubierali ich w ciuchy jednorazowe od bielizny do kurtek. Na wyjeździe w punktach kontroli każdy przechodził za każdym razem kontrolę radiometryczną. Tam zdaje się traktują to bardzo poważnie.

Oto W. w stroju galowym

Zuziu, spóźnione, ale szczere życzenia samych wspaniałych chwil

Wycieczka życia... dobrze, że W zadowolony i spełnił swoje marzenie. Ja bym się chyba nie odważyła. Co innego oglądać na zdjęciach, jak przyroda pochłania, to co człowiek zniszczył, a co innego być tam i wdychać...

Efciu bardzo dziękuję
Wiesz, tam mieszkają i pracują ludzie, oczywiście pod kontrolą. Chodzą stada wolnożyjących psów (posterylizowane przez jakąś fundację z Niemiec), więc może to nie jest już teren tak niebezpieczny.
To co się natomiast rzuca w oczy to niesamowity kontrast pomiędzy wysoką (jak na tamte lata) technologią a bardzo prymitywnym standardem życia w okolicznych wysiedlonych wsiach. Tam widać jeszcze XIX wiek. Przy czym na przykład kołchozowe szkoły świetnie wyposażone w pomoce naukowe.
W grupie były osoby które tam przyjeżdżają co roku, są tak zafascynowane tym miejscem.

No, ale wracajmy do ogrodu, gdzie już jesień w pełni. Kilka ostatnich dni było bardzo wietrznych. Donice z daliami zwiało mi z tarasu. Dziś co prawda słonecznie, ale przenikliwie zimno.


Hosty w większości już w stanie spoczynku

choć nie wszystkie


Saxifragi w tym roku niezbyt okazałe



Zaczyna kwitnąc ciemiernik Ice n'Roses Merlot












W wczoraj gnał za Kutno po zaopatrzenie w wiosenne cebulowe, bo w okolicach Warszawy nie ma już stacjonarnych sklepów oferujących dobry towar w ilościach hurtowych.

U mnie podobnie wygląda w spiżarni! Nie wiem kiedy i gdzie to wszystko posadzę. Piękne zdjęcia, cudna jesień.
W miał ciekawe przeżycia. Odważny jest.

Oj spóźniłam się z życzeniami, ale mim o wszystko wszystkiego najlepszego, szczególnie, że to takie urodziny
Te ostatnie zdjęcia bajkowe
Ja cały czas się zastanawiam nad zakupem cebulek.
Jakoś mi się nie chce sadzić.
I ja będę miała bajorka w ogrodzie. Już kupiłam donice, ale kopać będe wiosną

À propos energii - ostatnio zastanawia mnie gdzie układają się moje psy, teraz ich ulubionym miejscem do leżenia jest trawa i zeschłe liście pod bukiem
Latem zwykle miały inne ulubione miejsca Czy myślisz, że energia drzew jest istotna? Czyta się przecież aby przytulać się do brzozy i....takie tam
A Czernobyl to także fascynacja mojego syna, kiedyś, lata temu, byli tam z kolegą, ale tak prywatnie, spontanicznie i niewiele udało im się zwiedzić

Zuziu ale pięknie ten aster,paproć i to cudne zdjęcie gdzie jest cała feria jesiennych barw

Miłko ja sobie jakąś garstkę uszczknę z tej sterty skrzynek, ale to zaopatrzenie firmy Tylko czemu mi wejście do domu tarasuje...
Jesień w tym roku łaskawa, kolory produkuje cudne, ale coś suchawo sie robi.
A W. był zachwycony, co mnie również cieszy jako fundatorkę
Margosiu bardzo dziękuję! Ano kolejny krzyżyk włazi na plecy, choć ciężaru szczególnego nie czuję
Powiem Ci, ze ja nie cierpię sadzenia cebul. Nie wiem czemu, ale jest to jedna ze znienawidzonych prac. W tym roku chce jakieś doniczkowe kompozycje przygotować i może jeszcze W. dostanie kamasje innych odmian niż te zwykłe niebieskie. W miejskim dobrze rosną.
Bajorko fajna sprawa!
Marysiu Zębas z kolei uwielbia grzebać w zeschłych liściach. No ja to nie bardzo wierzę w takie drzewne kuracje. Oczywiście wdychanie np. olejków eterycznych sosny w rozgrzany letni dzień działa bardzo prozdrowotnie. Szelest liści koi zmysły (przynajmniej moje), chodzenie po miękkim podłoży działa dobrze na stawy... Ale samo przytulanie do pnia chyba na mnie nie działa
No widzisz, teraz to są wycieczki z przewodnikiem. A ludzi z całego świata podobno całkiem sporo.
Danusiu ogród jesienią znów przezywa chwile świetności. Nawet ciemne kątki ożywają.

Pogoda dopisuje, jesień jeszcze czaruje a nie straszy pluchą.

Cudowne fotografie Zuzia! Jakie nostalgiczne, romantyczne, aż westchnęłam...

Czasem siedząc na tarasie warto jest mieć aparat pod ręką dziękuję!

Zuziu przepiękne zdjęcia

Cudownie! Światło nieziemskie!

A u mnie w tym roku nie zakwitła ani jedna skalnica Fortune'a. Chyba maja już zbyt ciemno, późno się opamiętały a przymrozki zrobiły swoje.
Jakie piękne paproty! To już chyba mała kolekcyjka?

Danusiu, Miłko rzeczywiście było dobre światło, jakoś tak wydobyło kolory i jednocześnie dało takie miękkie kształty
Pollu moje skalnice też znacznie skromniejsze niż w ubiegłym roku. jedna w ogóle gdzieś się zagubiła wśród opadłych liści. Przymrozki u nas były bardzo niewielkie, więc przyczyna inna być musi.
U mnie z kolekcjami nie bardzo, ale mogę Ci polecić pewną właścicielkę imponującej kolekcji paproci

Ostatnie dni takie szarobure i wietrzne. Zbieram się nieskutecznie do zrobienia porządku przed domem w różnych baliach, doniczkach i skrzynkach, ale sprawy nie ułatwiają skrzynie, worki, siatki z cebulami, które stoją praktycznie wszędzie.
W realizuje jakiś projekt wspólnoty mieszkaniowej na Pradze Północ i obsadza skwerki w kilku miejscach, oglądając sobie szczególny folklor prawobrzeżnej Warszawy. Ale za to ma blisko jadłodajnię, gdzie podają prawdziwe flaki z pulpetamy! Dyskusje z damami z Pragi, które ze swoimi pupilami wychodzą na przechadzki poszerzają mu horyzonty
U nas z kolei na osiedlu trwa realizacja projektu z budżetu obywatelskiego - rewitalizacja pasów zieleni i tu W. walczy z wykonawcą o rzetelne podejście do zadania, bo poza tym, ze projekt jest do bani to wykonanie też fatalne. Sam fakt, ze wykonawca zdziwił się, że chcemy żeby rośliny podlać po posadzeniu (na terenie leśnym, po usunięciu części drzew w suchej jak popiół ziemi) świadczy o tym, jak do tego się zabrał.
Zebrałam część doniczkowców już do domu, kaktusy transportować będzie W. do ich kwatery zimowej na strychu.
Zastanawiam się czy likwidować już dalie.
Liści na drzewach coraz mniej...

Heathcliff


Domniemana Sophia Renaissance


Inka i Dame de Coeur


The Fairy

Mnie przymrozek oszczędził dylematu i wczoraj wykopałam dalie .
Podziwiałam tu kiedyś trzcinnik z kroplami rosy i mam u siebie drugi rok .
A tej jesieni urzeka mnie ładnym przebarwieniem, co widać też na Twojej przedostatniej [bo to on ] fotce.
Zawsze tak miał, czy to TA jesień to sprawiła?

Rozczulają mnie te jesienne kwiaty. Piękne róże, taka nagroda dla nas za cały sezon

Bry!
Się pozachwycałam: oczko wodne (!) i paprotniki jakie cudne! A ta pstrokata żółta nasturcja to jak ma na imię?

Zdrowia, szczęścia, pomyślności - ogrodom i ich Gospodarzom. A oto oni: