Przepiękne

Cudności tworzysz Ewo , a pomazane pędzlem przepiękne

U mnie Twoje serduszko wisi na czereśni.
Muszę je chyba zdjąć na zimę?
Próbowałaś trzymać swoje prace zimą na dworzu?

Kiedyś zapomniałam schować i przetrwały... ale to drewienka i zabezpieczone lakierem wodnym, więc lepiej schować, dłużej pobędą.

Ja mam zakładkę do książki z rękodzieła Ewy.
I bardzo ją szanuję, bo w książkach mam zwykle paragony albo metki .
Tak to jest, gdy się czyta kilka książek naraz .
A na tarasie mam deseczki od Kasi (są powieszone na słupach podporowych).



Miłko, lubię Twoje malunki, niezależnie od tego, co przedstawiają, pomidorek smakowity.
Jesienno-zimowego sezonu robótek jeszcze nie zaczęłam, nie mam czasu, póki co.

Czasem dziergam z resztek, lubię małe wytwory, bo dają szybkie efekty.
Za długo nie mogę nad tym siedzieć, bo kręgosłup się buntuje.
Ostatnio robiłam takie sówki nieloty, śpiące, wielkości dłoni.




Miałam ich pełen koszyk, ale dzieci je lubią, rozdałam trochę na urodzinach wnuka.
Po ostatnich odwiedzinach wnuków ubyły kolejne, więc ,ku pamięci, zrobiłam zdjęcia tym ostatnim .

Śliczne sówki Eluś,ja też lubię prace które dają szybki efekt.

Zrobiło się chłodno na dworze więc wyciągnęłam szydełko i ukręciłam kilka ozdób choinkowych

Ponownie pochwalę Gosię, Ela też widzę multitalent. Wywijacie tymi szydełkami aż miło!

Cudowne Gosiu! Złote ręce masz!

Gosiu podziwiam, zwłaszcza utrwalanie, pewnie udało by mi się wydziergać podobne ozdoby, ale na uformowanie sopelków zabrakło by mi cierpliwości i chęci , dlatego parę lat temu zamówiłam u znajomej komplet szydełkowych bombek i sopelków .

Ale śliczne! Piękne te ozdoby!

Elu- sówki kochane szkoda, że ja nie mam dla kogo takich robić Starsze wnuki wyrosły z maskotek a młodsze mają ich tyle że nie mogą wejść do pokoju
Gosiu podziwiam - piękne. Krzysia zwróciła uwagę na usztywnianie sopelków i przypomniałam sobie, że dostałam szydełkowe aniołki od teściowej. Są bez usztywnienia może jeszcze by zyskały na urodzie? Jak to robisz?

Gosiu gwiazdki mnie zachwyciły.
Elu deseczki na zimę lepiej do domu. Na zewnątrz to trzebaby pokryć lakierm np jachtowym. Chyba że potraktujesz je jako jednosezonowe.
Ja zrobiłam pierwsze w tym sezonie bombki

Dziewczyny ...piękne te Wasze wytworki
Ja nie mam na nic czasu. Jak nie choróbsko to zaległości domowe
Ostatnio postanowiłam, że na prezent od Mikołaja naprawię książkę, którą moja mama dostała od swojej mamy (mojej babci) , a potem książka dostała się mojej siostrze. Książka z dziełami Mickiewicza z 1952 roku. Introligatorstwo nie jest łatwe, ale jak nie spróbuję to się nie dowiem czy umiem.

Dziewczyny dziękuję za miłe słowa .Moje prace nie są perfekcyjne ale jak na samouka szydełkowego który całkiem niedawno nie umiał nawet łańcuszka udziergac a wykrzywiony drut był nie do pokonania to mnie satysfakcjonują

Krzysiu faktycznie usztywnianie ozdób wymaga cierpliwości ale powoli staram się uzyskać porządany kształt.

Marysiu usztywnianie ozdób to w moim przypadku improwizacja .Dopasowuje do kształtu aniołka przedmiot ,może to być butelka ,miseczka i nakładam na wybrany przedmiot wcześniej namoczone w krochmalu aniołki ,

Jak powiedziałam, tak zrobiłam. Siostra dostanie pod choinkę nową-starą książkę z 73-letnim rodowodem (matko , ta książka jest starsza ode mnie
a ja dostanę drugą, troszkę młodszą , bo tylko 66-letnią . Obie są prezentami od naszej Babci dla naszej Mamy, kiedy wchodziła w dorosłość.
Mam nadzieję, że dzięki mojej naprawie posłużą kolejne -dzieści lat.

Książka dla mojej Sis ...tak było, a tak jest






I moja






Żeby je zrobić, naoglądałam się filmików na you tube, naczytałam, a poza tym zabawa byłą przednia.

Ależ kawał dobrej roboty Ewo! Zdolna niesłuchanie jestes, bije brawa. Mam taką starą książkę nadazarpniętą zębem czasu, ale się renowacji nie podejmę. Rewelacyjna pamiątka, takie rzeczy trzeba zachować dla następnych pokoleń.

I kawałek historii ... w tej książce z dziełami Mickiewicza jest wydruk z przemówienia Prezydenta RP Bolesława Bieruta przy odsłonięciu pomnika Mickiewicza w Warszawie z 28 stycznia 1950 r.

A przepisy, porady w tej drugiej....nostalgicznie się to czyta.

Super to wyszło! Profesjonalnie. To cenne umiejętności, zwłaszcza, że trudno teraz znaleźć introligatora, jakiegokolwiek.

Fakt, naszukałam się, żeby znaleźć punkt, żeby przyciąć na gilotynie brzegi książek. Punktów ksero pełno, a introligatorskich ze świecą szukać. Żeby zrobić pojedynczy nadruk na płótnie intoligatorskim ... wszędzie chcą robić od kilkunastu szt w górę... Najważniejsze, że się udało, a ja zdobyłam nową umiejętność.

To może zaczniemy Ci podrzucać nasze pamiątki ( u mnie "Klechdy domowe" w złym stanie) ,
dorobisz na emeryturze. Szkoda nie wykorzystać zdobytej wiedzy.