Miłko bez obaw, nie będę kopać bez specjalnej prośby

Aniu! Pokrzywa jest TU. Takiej na pewno w życiu nie widziałaś!!!




Majka!

Mnie cieszy każda Twoja fotka ...a trawnika nie ściętego też nie lubię bo psuje efekt za to pięknie przycięty dodaje uroku a i pokrzyw mam hodowlę bo nie chce mi się ich szukać za daleko na gnojówkę,więc rosną w ogrodzie

Ja tam pokrzywy nie rozpoznaję, ale że też mam je w przeróżnych miejscach więc Ci wierzę że ona tam rośnie

A ja się cieszę bardzo, że mimo skąpstwa Miłeczki, jestem w stanie sobie wyobrazić i poszerzyć bardzo okrojone obrazy.

Miłeczko, za "nudny', " wybieg dla kóz " należy Ci się
Dobrze wiem i nie tylko ja, jaka jest prawda.

Miłko jak zwykle zdjęcia artystyczne, pozdrawiam

Geniu! Cieszę się, że Ci się zdjęcia podobają! Ogród w jesiennym świetle jest bardzo fotogeniczny

Aniu! Tak, tak! Skąpa jestem! (bo z Poznania ) Musisz przyznać, że ogród mam dość swobodny... A może ja po prostu nie potrafię ogółów fotografować

Majka! U mnie wszędzie rosną pokrzywy. Zawsze po robocie w ogrodzie jestem cała poparzona. Ponoć wskazuje to na dobrą glebę. Pokrzywa takim wskaźnikiem jest. Czyli powinnam się cieszyć.
Można rzec, ze skarby mam, bo i na gnojówkę jest i na zioła, ale coś mi się nie chce tego pilnować i jak ziele zebrałam 2 lata temu, tak do tej pory nie wypiłam.

Żanetko! Chociaż Ty mnie rozumiesz! Zamierzam niebawem obciąć trawę, bo przy okazji i liście się posprząta z brzóz. Ale póki co, jest taka kędzierzawa. Jak chłodno i deszcz, nie chce się w ogrodzie nic robić. Dziś pierwszy dzień pogody więc już planuję powoli jesienne porządki.

No i w zasadzie mogę dalie wykopywać. Imieniny mamy odwołane przez epidemię i chyba nieprędko ją odwiedzę. No chyba, że podjadę, kwiaty wręczę i pojadę
Dziś cudowny dzień. Pojawiły się straszne ilości biedronek. Łaziły po ścianach domów i się grzały.
Wieczorem poszłam na kije, ale się nieco zdziwiłam, bo szybko zrobiło się ciemno. Dawno nie spacerowałam i mnie ciemność zaskoczyła, a ja bez odblasków ani lampki. Jesień w pełni...

na dziś:

Miłeczko no to ja już za te wypisane cuda nie wyciagam ale przez kolano przełożę koleżankę jak nic

Danusiu! To brzmi zachęcająco!

Jesień jak nic...
A pierwsza gwiazda z poprzedniej serii daliowej to jak się zwie? taka biało czerwona

takasobie napisał:

Ludzie trzymejcie mie wew sto - bo jedyn ni mo co ...............................................
Bo jak wezne rundel, jak świsne wew tyn łeb - to takich klejdrów wjyncy pisać nie bydziesz.
Pozdrowio poznańsko pyra

Miłko, ale się uśmiałam z tej pokrzywy Jedna jedyna taka dorodna Ci wyrosła? Bo u mnie cały las pokrzywowy w wielu miejscach pnie się do góry. Wyrywam (czasem), ale one maja takie długie kłącza, że wciąż odrastają. I wcale sobie z tego nic nie robię. Żeby tylko w miejscach gdzie chodzę zbytnio się nie pochylały, to niech sobie rosną

Ewka! Mam ich trochę więcej, ale ta cudownie się rozpanoszyła pomiędzy floksami i daliami. I tak się tam nie mogę przedrzeć, bo jeszcze kępa pysznogłówek i turzycy palmowej. Więc wyrosła jak słonecznik za sraczem!

Verka! Cudownie napisałaś! Jakbym babcię moją nieboszczkę słyszała!

Aniu! To Baywatch! Taka piękność anemonowa z lekka potargana!

Kilka fotek zostawiam i na cmentarz zmykam. Zrobiłam wiązanki, ale nawet ich nie sfociłam. Może na grobie zrobię zdjęcia. Teraz ciężkie czasy, nie wszyscy dotrą na groby bliskich...

A u Ciebie Miłko ,jak zwykle mgliście i powabnie .I jak zwykle trochę cudownych dalijek sobie obejrzałam .Piękny dzień był dzisiaj przynajmniej pod kątem pogody .Na ogrodzie można było popracować i uciec stąd przynajmniej myślami Jak Twoje zdrowie ? u mnie korona w rodzinie ,wprawdzie dalszej ,ale przeżywam .Ja zresztą ciągle coś przeżywam taka karma Pozdrowienia cieplutkie zostawiam

Ewuniu! Zdrowie dopisuje, pracuję zdalnie. W rodzinie na razie wszyscy zdrowi, oby tak dalej. Staram się dużo o tym nie rozmyślać i normalnie żyć swoimi pasjami, ogrodem. Trochę brakuje mi ludzi, ale najbliżsi jakoś mi to rekompensują.

I jesienią są piękne dni, choć na zmianę z tymi mglistymi lub wietrznymi i deszczowymi.
Przeszłam się po ogrodzie dziś w ten piękny słoneczny dzień i stwierdziłam, że czas rozpocząć wykopki. zacznę powolutku, skrzyneczka po skrzyneczce, bo potem mróz mnie zaskoczy. Powinno się czekać do przymrozku, ale mogę potem nie mieć czasu.
Dziś na grzybkach trochę byliśmy. Pięknie było w lesie:

a w ogrodzie:

I kolejne z ogrodu:

Pańcia sie tak nie cieszy bo jak się przekłada przez kolano te żeby lanie zrobić nie wiem co koleżance po głowie chodzi

Danusiu! Nieźle się uśmiałam! Może ja na lanie rzeczywiście zasługuję

Jesień daje się nieźle we znaki. Po zmianie czasu po pracy już niczego się w ogrodzie nie zrobi. Zostają weekendy. Pracuję zdalnie więc w ramach przerwy wyjść na spacer po ogrodzie mogę, ale na prace już czasu nie starczy.
Cały czas wydaje mi się, jakbym chora była. Ale to stres, brak ludzi, brak słońca (choć niedziela była piękna) no i pandemia, no i inne wydarzenia. To boli, stresuje, dołuje. Żeby temu jakoś zaradzić, nadal maluję ptaszki:

I cieszę się ostatnimi daliami w ogrodzie:

Cudowne ptaszki, Miłko

Straszne głupotki o swoim ogrodzie nam tu opowiadasz, że "niereprezentacyjny, niewypielony, niezaplanowany z pieczołowitością i niewielki więc nudny". Podobnie jak inne koleżanki, swoje wiem . Tak poza wszystkim, to raczej te idealnie zaplanowane ogrody bywają nudne, bo rzadko wyrażają ducha czy pasje ich posiadaczy. Więc wiesz
A portrety też cudowne, szczególnie ujęły mnie cynie.
Ptaszorki świetne!