Miłko, bardzo lubię tą koniczynę ale nie wiem co za jedna , dostałam sadzonkę kilka lat temu i już się ładnie zadomowiła . Natomiast żeleźniaka siałam i stąd mam cały łan , może i u Ciebie pokaże na co go stać . Dzwonki lubię wszystkie ale nie wszystkie mogą u mnie rosnąć po padają łupem ślimaków a w tym roku jakieś wyjątkowo żarłoczne są że nie wiem czy doczekam kwitnienia dalii

No i nie ma to jak paprocie , tych się ślimaki nie imają

piku napisał:

Wiesiu

Wiesiu ta pierwsza fotka..

To prawdziwe sianokosy miałaś..! pamiętam z wakacji u babci.. takie grabie z drewnianymi bolcami
służyły do przewracania pokosów... a zapach...

Zainspirowałaś mnie 'języcznikowiskiem'.. szkoda, że musiałam wyciąć kilkuletnią siewkę sosny.. jednak za duża do mojego
mikrego ogródka..

Fotki jak zwykle zachwycające..! jak Ty to robisz...

Ok! To ja sobie musze tych nasion poszukać. Wiem, ze jest w mieszance Legutki, ale koleżanka ma w ogrodzie to jej wyskubię.
Cudowny domek. Ja jestem na etapie posiadania części do drzwiczek (stara dachówka, klamka mosiężna od okna i zawiasy wycięte z blachy)

Jak oglądam Twoje fotki to mam wyrzuty sumienia, bo moje skrzaty nadal bezdomne.

Wiesiu, na twoich fotkach jest fantastyczne światło. Jak to się robi? . Paprocie wyglądają w nim jak koronki.
Ta koniczyna, to koniczyna długokłosowa, Trifollium rubens. Jest dostepna w Orlai.

Verciu,

Nelu, trawa rosła jak zwariowana w tym roku i to zgrabione jedynie z kawałka trawnika za domem . A sosny można mocno ciąć to może się jeszcze zdecydujesz, bo pod nimi świetnie się czują paprocie . A co do zdjęć to robię ich wiele a wybieram tylko niektóre

Miłko, może spróbuję w tym roku zebrać nasiona z tej koniczyny . A domek pewnie i u Ciebie kiedyś powstanie

Elu, na razie ciepło ale może na zimę zabezpieczysz im jakieś schronienie

Dorotko, dziękuję za rozpoznanie . A co do światła to ostatnio było go pod dostatkiem przez cały dzień . A że prace w ogrodzie w takich temperaturach szły mozolnie to robiłam fotki wybierając najlepsze momenty dla różnych fragmentów w ogrodzie

Mam też różę , 'Velchenblau', podobno to terminator to może na dłużej u mnie zagości


Śliczna wiązówka


goździkowo


bodziszkowo


I wkrótce zakwitną hortensje

Wiesiu ja co do tej róży to mam mieszane uczucia bo piękna jest ale u mnie prawie co roku obrywa.

Jakie wielkie już masz kwiatostany hortensji
W sumie to powinnam się cieszyć, że w ogóle mam jakieś kwiatostany. Ale są zdecydowanie mniejsze.

Wiesiu, zdjęcia jak zwykle cudowne. A skrzaty i ich domki pod paprociami chwytają za serce, aż się chce zrobić taki domek... (ale się nie robi )
Moje hortensje mają dopiero zawiązki kwiatostanów.

Pięknie czy tylko zielono czy kolorowo i nawet różanie.
Mam nadzieję że róza da radę choć rzeczywiście nie jest to terminatorka.

Danusiu, martwisz mnie, bo już myślałam że będę miała jakąś odporną na przeciwności losu różę

Margosiu, moje hortensje rosną w zacisznym miejscu i pewnie dlatego takie wyrywne są

Efciu, dziękuję , a skrzaty warto zaprosić do ogrodu a jak już przybędą to i zamieszkać muszą mieć gdzie

Majeczko, i Ty mnie martwisz , a może to będzie pierwsza która mnie polubi i da radę , na razie jest u mnie trzeci rok, jesienią przesadzona w nowe miejsce i daje radę, zobaczymy więc co dalej

A dziś znów na zielono

Jezycznikowisko
grupowo







i w pojedynkę

Wiesiu nie co się martwić na zapas, skoro w taką zimę i takie przedwiośnie dała radę to nie jest tak źle, jak ma zaciszne miejsce i nie całkiem na patelni to będzie dobrze. W brew pozorom róże zabija nie zima tylko przedwiośnie i spora różnica temperatur między nocą a dniem.
Fajne te języczki, całkiem inne niż normalne paprocie.

Majko, no właśnie ona z zacisznego miejsca zmieniła miejscówkę na mniej osłonięte i słoneczną patelnię , a to jedyne miejsce w którym mogę ulokować pnącą różę , jak nie będzie dawała rady to pozostaje chyba wyjazd na Podkarpacie
Języczniki lubię bo to coś tak między hostami a paprociami

A dla Ciebie kolejna różyczka, wysadzona z doniczkowej miniaturki do gruntu i już drugą zimę zaliczyła

U mnie dwie posadzone miniaturki poległy po 2 sezonach, ale to moja wina. Trochę więcej chyba trzeba je pielęgnować, podlewać nawozić. Za to poleciłam przyjaciółce zaczynającej przygodę z ogrodem i mi potem dziękowała, bo u niej żyje i ma się dobrze, ale ona bardziej skrupulatna jest.
Masz piękną kolekcję języczników. Mam jednego od Tomka i chyba na tym poprzestanę, bo boję się, że zmarnuję na mojej suchej ziemi.

Miłko, u mnie pierwszy języcznik posadzony wiele lat temu rósł pod świerkiem i dawał radę , nie był co prawda bardzo reprezentacyjny ale przeniesiony na Podkarpacie pod sosnę jest wyraźnie zadowolony .A o mini różyczkę też specjalnie nie dbałam bo nie liczyłam że da radę ale skoro taka dzielna to podlałam ją gnojówką z pokrzyw

I szerszym okiem na ogród

Wiesiu -klimatycznie u Ciebie i bajkowo,....fajne zakątki cieniolubne tworzysz-cudnie

Ooooooo, szersze oko bardzo zachęcające do odpoczynku w śród roślinności

I szersze oko i węższe oko, oba cudownie pokazują Twój zachwycający ogród.
Wiesiu robisz takie fotki, że chciałoby sie mieć wszystkie rośliny takie jak u Ciebie a paprociami to mnie totalnie zainspirowałaś i w moim nowym cienistym fragmenciku zagoszczą na bank.

Przypomniałaś mi o mojej gnojówce z podagrycznika. Boję się tam zajrzeć...
Migawki z ogrodu cudne!